ข้อกำหนดพื้นฐานของเชือกนิรภัย

เชือกนิรภัยเป็นอุปกรณ์ป้องกันคนงานตกจากที่สูงเพราะยิ่งตกมากเท่าไหร่แรงกระแทกก็ยิ่งมากเท่านั้นดังนั้นเชือกนิรภัยต้องเป็นไปตามเงื่อนไขพื้นฐานสองประการต่อไปนี้:

(1) ต้องมีความแข็งแรงเพียงพอที่จะรับแรงกระแทกเมื่อร่างกายของมนุษย์ตกลงไป

เชือกนิรภัย (2) สามารถป้องกันไม่ให้ร่างกายของมนุษย์ตกลงมาจนถึงขีดจำกัดหนึ่งซึ่งอาจทำให้เกิดการบาดเจ็บได้ (นั่นคือ มันควรจะสามารถรับร่างกายของมนุษย์ได้ก่อนขีดจำกัดนี้ และมันจะไม่ตกลงมาอีก)เงื่อนไขนี้จำเป็นต้องได้รับการอธิบายอีกครั้งเมื่อร่างกายมนุษย์ตกลงมาจากที่สูง ถ้าเกินขีดจำกัดที่กำหนด แม้ว่าร่างกายมนุษย์จะถูกดึงด้วยเชือก แรงกระแทกที่ได้รับก็มากเกินไป และอวัยวะภายในของร่างกายมนุษย์จะเสียหายและตายได้ .ดังนั้นความยาวของเชือกไม่ควรยาวเกินไปและควรมีขีดจำกัด

ในแง่ของความแข็งแรง เชือกนิรภัยมักจะมีดัชนีความแข็งแรงสองค่า ได้แก่ ความต้านทานแรงดึงและความต้านทานแรงกระแทกมาตรฐานแห่งชาติกำหนดว่าแรงดึง (แรงดึงสูงสุด) ของเข็มขัดนิรภัยและสายของเข็มขัดนิรภัยต้องมากกว่าแรงดึงตามยาวที่เกิดจากน้ำหนักของมนุษย์ในทิศทางที่ตกลงมา

ความสามารถในการรับแรงกระแทกต้องใช้แรงรับแรงกระแทกของเชือกนิรภัยและอุปกรณ์เสริมซึ่งต้องสามารถทนต่อแรงกระแทกที่เกิดจากการตกของร่างกายมนุษย์ได้โดยปกติแล้ว แรงกระแทกจะพิจารณาจากน้ำหนักของผู้ที่กำลังล้มและระยะการตก (เช่น ระยะการกระแทก) เป็นหลัก และระยะการตกจะสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับความยาวของเชือกนิรภัยยิ่งเชือกเส้นเล็กยาว ระยะกระแทกก็ยิ่งมากขึ้นและแรงกระแทกก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้นทฤษฎีพิสูจน์ว่าร่างกายมนุษย์จะได้รับบาดเจ็บหากได้รับแรงกระแทก 900 กก.ดังนั้น เพื่อให้มั่นใจในกิจกรรมการปฏิบัติงาน ความยาวของเชือกนิรภัยควรจำกัดให้อยู่ในช่วงที่สั้นที่สุด

ตามมาตรฐานแห่งชาติ ความยาวเชือกของเชือกนิรภัยกำหนดไว้ที่ 0.5-3 ม. ตามการใช้งานที่แตกต่างกันหากเข็มขัดนิรภัยถูกแขวนไว้ที่ระดับความสูงและความยาวเชือก 3 เมตร น้ำหนักบรรทุก 84 กก. จะสูงถึง 6.5N ซึ่งน้อยกว่าแรงกระแทกจากการบาดเจ็บประมาณหนึ่งในสาม จึงมั่นใจได้ในความปลอดภัย

ต้องตรวจสอบเชือกนิรภัยก่อนใช้งานหยุดใช้หากเกิดความเสียหายเมื่อสวมใส่ควรยึดคลิปที่เคลื่อนย้ายได้และไม่ควรสัมผัสกับเปลวไฟหรือสารเคมี