การพัฒนาและการแนะนำสั้น ๆ ของเส้นใยโพรพิลีน

การพัฒนาและการใช้เส้นใยโพลีโพรพีลีนเร็วที่สุดเริ่มขึ้นในทศวรรษที่ 1960เมื่อเทียบกับเส้นใยสังเคราะห์ทั่วไปและใช้กันอย่างแพร่หลาย เช่น เส้นใยโพลีเอสเตอร์และเส้นใยอะคริลิก การพัฒนาและการใช้เส้นใยโพลีโพรพีลีนเริ่มต้นค่อนข้างช้าในเวลาเดียวกัน เนื่องจากปริมาณผลผลิตและปริมาณการใช้ที่น้อย การประยุกต์ใช้จึงไม่ครอบคลุมในระยะแรกในปัจจุบัน ด้วยนวัตกรรมทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอย่างต่อเนื่อง การวิจัยและพัฒนาอย่างต่อเนื่องและการยกระดับวัสดุสิ่งทอใหม่ กระบวนการใหม่ และเทคโนโลยีใหม่ การวิจัยและพัฒนาและการผลิตเส้นใยโพลีโพรพิลีนได้รับความสนใจและนำไปใช้อย่างค่อยเป็นค่อยไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปัจจุบัน 20 ปีที่ผ่านมา ความเร็วในการพัฒนาเป็นไปอย่างรวดเร็ว และค่อยๆ กลายเป็นเส้นใยใหม่ที่ได้รับความนิยมอย่างมากในด้านสิ่งทอ
เส้นใยโพลีโพรพีลีนเป็นชื่อทางการค้าของเส้นใยโพลีโพรพิลีน และเป็นโพลิเมอร์สูงที่มีโพรพิลีนเป็นโมโนเมอร์เป็นโมเลกุลที่ไม่มีขั้วเส้นใยโพลีโพรพิลีนมีความถ่วงจำเพาะของแสงเท่ากับ 0.91 ซึ่งเท่ากับ 3/5 ของเส้นใยฝ้ายและเส้นใยวิสโคส เส้นใยขนสัตว์และเส้นใยโพลีเอสเตอร์ 2/3 และเส้นใยอะคริลิกและเส้นใยไนลอน 4/5มีความแข็งแรงสูง ความแข็งแรงของเส้นใยเดี่ยวที่ 4.4~5.28CN/dtex ความชื้นคืนตัวต่ำ การดูดซึมน้ำน้อย โดยพื้นฐานแล้วความแข็งแรงแบบเปียกและแบบแห้งเท่ากัน และมีการสึกกร่อนที่ดี ทนต่อการสึกหรอและความยืดหยุ่นได้ดีอย่างไรก็ตาม จากการวิเคราะห์โครงสร้างโมเลกุลขนาดใหญ่ ความเสถียรต่อแสงและความร้อนต่ำ แก่ง่าย และมีจุดอ่อนตัวต่ำ (140℃-150℃)ในขณะเดียวกัน โครงสร้างโมเลกุลของมันขาดกลุ่มที่เข้ากันได้กับโมเลกุลของสีย้อม ดังนั้นประสิทธิภาพการย้อมของมันจึงไม่ดี(ปัจจุบันที่แหล่งปั่นเส้นใย สามารถผลิตเส้นใยโพลีโพรพิลีนสว่างชนิดต่างๆ ได้โดยการเพิ่มมาสเตอร์แบทช์สี)